สัญชาติ

คำสมาส

แยกคําสมาสเป็น สํ + ชาติ (คำขยาย + คำตั้ง)

สัญชาติ อ่านว่า

อ่านว่า /สัน-ชาด/

สัญชาติ หมายถึง?

พจนานุกรมไทย สัญชาติ หมายถึง:

  1. [-ชาด] น. ความเกิด, การเป็นขึ้น, ความอยู่ในบังคับ คืออยู่ในความปกครองของประเทศชาติเดียวกัน เช่น ฝรั่งถือสัญชาติไทย, โดยปริยายหมายความว่า สันดาน เช่น สัญชาติพาล สัญชาติคางคก ยางหัวไม่ตกก็ไม่รู้สึก. (ป. สญฺชาติ ว่า ความเกิด, การเป็นขึ้น); (กฎ) สถานะตามกฎหมายของบุคคลที่แสดงว่าเป็นพลเมืองหรือคนในบังคับของประเทศใดประเทศหนึ่ง. (อ. nationality).

 หมายเหตุ

คำสมาสแบบสมาส หรือ คำสมาสแบบธรรมดา คือ การนำคำบาลีหรือคำสันสกฤต มาชนกัน เช่น วิทยา+ศาสตร์, จินต+ภาพ

คำสมาสแบบสนธิ หรือที่นิยมเรียกกันว่า คำสนธิ คือ การนำคำบาลีหรือคำสันสกฤต มาเชื่อมกัน คำที่ได้จะมีเสียงกลมกลืนกัน เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เช่น ธน+อาคาร = ธนาคาร, เมษ+อายน = เมษายน ดูต่อได้ที่ คำสนธิ

 ภาพประกอบสัญชาติ

  • คำสมาส: สัญชาติ แยกคําสมาส, หมายถึง?, แยกคําสมาสเป็น สํ + ชาติ คำหน้า สํ คำหลัง ชาติ ประเภท นิคหิตสนธิ, นฤคหิตสนธิ หมวด นฤคหิตสนธิ, นิคหิตสนธิ

 คำสมาสที่คล้ายกัน